Zo raar kan het soms lopen
Troubadours als collega
Ik heb de eer en het genoegen te mogen samenwerken met 10-tal collega troubadours. We houden elkaar op de hoogte, bespreken het wel en wee en steunen elkaar als het met iemand wat minder gaat. Als iemand van ons al bezet is wanneer hij een aanvraag krijgt om op te treden, dan wordt geprobeerd om de klant te helpen aan een beschikbare en passende collega. Als er een bemiddeling tot stand wordt gebracht is het de goede gewoonte van de collega om na het optreden feedback te geven.
Ieder feest is namelijk uniek en altijd gebeuren er onverwachte zaken, waar je op in kunt spelen.
Zo ben ik naast muzikant vaak ook de officieuze ceremoniemeester. Ik zorg ervoor dat iedereen die iets wil zeggen, zingen of voordragen, op tijd aan de beurt komt en een microfoon heeft zodat hij/zij ook verstaanbaar is voor de gasten op het feest. Dit vind ik erg leuk om te doen. Heel af en toe komen er ook minder leuke incidenten voor zoals een dronken jongen die mee wil zingen via de microfoon aan mijn headset en enthousiast meebrallend de speekseldruppeltjes op mijn wang spettert. Het is de kunst om hier kordaat een einde aan te maken zonder de gast te schofferen.
Dergelijke ervaringen worden onder de collega troubadours gedeeld “ter leering ende vermaeck”.
Afgelopen maand kreeg ik een feedback e-mail van mijn collega Edgar Smit met een wel heel bijzonder verhaal over hoe raar een optreden kan lopen. Hij heeft mij toestemming gegeven zijn verhaal in de blog van deze maand te plaatsen. Dit is zijn verhaal:
Troubadour versus DJ
Hoi Arnoud,
Gisteravond was voor mij het meest bizarre optreden tot nu toe.
Was netjes op tijd, opgebouwd, ik zou afwisselen met een DJ, maar die was te laat, dus ik was eerder begonnen met spelen dan de afgesproken tijd. Ging gelijk lekker ook met de verzoekbriefjes en ik speelde lekker door, maar nog steeds geen DJ. Een van de gasten zong ook even Rosanne, was echt al super leuk. Pas na een uur zag ik de dJ aankomen en begon hij met opbouwen. Na een uur en 3 kwartier spelen had ik echt ff een pauze nodig. Mijn mengpaneel was nog vol met briefjes met verzoeknummers. De DJ ging intussen draaien en ik had afgesproken dat we zouden afwisselen. Als snel ging het over op Nederlandstalige muziek en de 8000 Watt installatie werd lekker opengetrokken en een paar aanwezige gasten pakten de microfoon van de DJ en gingen mee blèren. Er kwam nog een dweilorkest langs en toen viel er een stilte en ik dacht, nu ga ik, ik zou inzetten en toen ging de DJ met z’n 8000 watt weer los.
Er was ook nog een act voor de jarigen en ook daarna stond ik speelklaar, maar de DJ werd weer gevraagd om te draaien. Ik heb netjes tot het einde van het feest gewacht of ik nog ertussen kon komen, maar dat was helemaal niet aan de orde. Gastheer en gastvrouw waren niet meer van de dansvloer te krijgen voor overleg, muziek stond knetter hard en uiteindelijk om 1 uur toen de dj stopte heb ik gevraagd of ik mocht afbreken en dat mocht.
Ik ben prima verzorgd, eten en drinken gehad, maar ik zit met een dubbel gevoel. Heb alle briefjes met verzoekjes van de gasten die er nog lagen weg moeten doen en er waren heel wat mensen teleurgesteld dat ik niet meer de kans had gekregen om weer op te treden. Ook leuke complimenten gehad over mijn optreden en er werd gewoon naar kaartjes gevraagd, dus niks mis mee. Was een leer moment voor mij om de volgende keer als ik weer moet afwisselen met een Dj wel heel concreet af te spreken wat de bedoeling is.
Een familielid zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want het ging altijd zo bij deze familie. Ze eindigden altijd allemaal dronken. Mixed feelings, ik wil altijd graag spelen. Heb ik het een beetje duidelijk verwoord??
Groetjes Edgar
Volgens mij is de moraal van het verhaal dat je soms de zaken kunt sturen op een feest, en soms ook helemaal niet. Wijsheid is om het juiste onderscheid te kunnen maken en hier naar te handelen. Dit heeft Edgar absoluut gedaan. Fijn om professionele collega’s te hebben.