Lichtpuntjes zie je in het donker

Lichtpuntjes zie je in het donker

Het was augustus dat ik de laatste nieuwsbrief verstuurde. Inmiddels zijn we alweer 4 maanden verder. Er verandert veel in de wereld en er wordt door mensen heel verschillend tegen de ontwikkelingen aangekeken. Dit roept spanningen op tussen personen en groepen. Harmonie is dan soms ver te zoeken. Het is een donkere tijd hoor je wel zeggen. Waar gaat het heen? En toch, is donker niet per definitie slecht. Want, hoe donkerder het is, hoe beter lichtpuntjes te zien zijn. En die waren en zijn er zeker.
Het is een hectisch jaar geweest voor ons (mijn vrouw Baudy en mij). Tijd om even terug te kijken om daarna het nieuwe jaar 2022 met goede moed en vertrouwen in te gaan.

Een reizend bestaan

Inmiddels reizen wij al meer dan anderhalf jaar rond in onze houten kampeerauto (Pipowagen).
We zijn daar, waar ons werk dit verlangt. Zo geeft Baudy communicatietrainingen (Consent methode) door het hele land en ik speel muziek op feestjes. Deze flexibiliteit, om waar dan ook in het land, dicht bij je werk te “wonen” had nog een ander voordeel.
Begin dit jaar, lag ons werk nog grotendeels stil en hebben we 6 weken bij onze oudste zoon (Valentijn) en zijn vriendin (Yoshi) in Winterswijk gestaan. Omdat scholen gesloten waren en Yoshi's 2 kinderen dus thuis moesten blijven, konden wij als “bonus” opa en oma oppassen wanneer de ouders aan het werk waren. We konden dus daar zijn, maar tegelijkertijd hadden we ook onze privacy en waren we iedere avond weer thuis. 
We hebben de eerste, voor ons, rustige maanden benut om de wederzijdse ouders wat vaker te zien en ik heb me als ware klusjesman ontpopt door hen te helpen met klusjes in en om het huis. Baudy heeft deze maanden ook gebruikt om haar boek (Besluit met Consent) geheel te herzien. Gelukkig trokken haar werkzaamheden na februari weer aan en veel trainingen die zij geeft bij overheden en bedrijfsleven, bleken ook uitstekend online gegeven kunnen worden.

Arnoud de schilder

Wij hebben een huis op Park het Bossch in Soest dat we verhuren sinds mei 2020. Dit is een huis gebouwd van boomstammen. De buitenkant van het huis had na 5 jaar onderhoud nodig. Omdat ik tijd had en we zuinig met de beschikbare middelen om wilden gaan, heb ik ons huis geheel schoon geschrobd en opnieuw in de olie gezet. Toen de buurvrouw en andere bewoners ons huis enorm op zagen knappen, realiseerden ze zich dat hun huis ook wel weer in de olie kon worden gezet. Zo kreeg ik er tijdelijk een “baantje” als schilder bij. Alhoewel schilder niet mijn vak noch mijn levensbestemming is gebleken, was het heerlijk om me weer nuttig te voelen. Werk te doen waar andere mensen blij van worden.

Heerlijk, muziek maken

Toen kwam de zomer. Wat heerlijk om te horen dat er versoepelingen kwamen. En dat was te merken. De telefoon rinkelde en rinkelde met aanvragen voor optredens. Iedereen wilde weer feestjes vieren en plezier maken. Wat een fantastisch om mijn werk en passie weer op te kunnen pakken. Eindelijk reden we met onze pipowagen het land door van optreden naar optreden. Het spelen ging weer als vanouds. 

Van bruiloft, naar familiefestival. Van verzorgingshuis naar verjaardagsfeest. Van huwelijksjubileumfeest naar surprise party. Van Eindhoven naar Rotterdam, van Bunschoten naar de Achterhoek etc. Heerlijk om te zien hoe mensen weer plezier maakten en lachten. Wat een eer om deze mooie gezelschappen muzikaal te mogen vermaken.

Kersverse opa en oma

Een heel bijzonder hoogtepunt was er in 2021. Dit voorjaar werden we blij verrast met de aankondiging dat Yoshi (onze schoondochter) in blijde verwachting was van een kindje. Ons eerste kleinkind, een jongetje, is in blakende gezondheid geboren op 11 december dit jaar. Zijn naam is Tvis Yanoah Osiris. Roepnaam: Tvis. Vanaf 13 december tot en met de kerst zullen we als kersverse opa en oma helpen met wat er nodig is. En we kunnen lekker vaak bij onze kleinzoon zijn.
Wat een mooie afsluiting van het jaar.

2022?

En 2022? Wat gaat het nieuwe jaar brengen? Dat het leven vol verrassingen zit, en veel minder planbaar is gebleken dan dat de controlfreak in mij lief is, is de afgelopen 2 jaar wel duidelijk geworden. Ik kan de wind niet veranderen, maar wel de zeilen aanpassen, is een les die ik aan het leren ben. En, zoals ik aan begin al schreef, hoe donkerder het wordt, hoe duidelijker de lichtpuntjes te zien zijn. In dit vertrouwen zie ik 2022 daarom met veel positiviteit en kansen tegemoet.

Vanaf deze zonnige plek in Winterswijk waar ik deze blog schrijf, wens ik jou en de jouwen fijne Kerstdagen en een goed begin van het nieuwe jaar. Laten we er in 2022 een licht jaar van maken.